Zor olan hissetmek..

             Bir zamanlar etrafıma baktığımda (bu bir zamanlar 9-10 yaşlarımda ) insanların yüzünü asık görünce durup düşünürdüm.. Bir sorunu olsa bile nekadar büyük olabilirdiki? Belki bir oyuncağı kırılmıştır...ya da çok sevdiği bir eşyasını kaybetmiştir.işte bu gerçekten yüzünün asılmasına yeticek bir neden olabilir ; derdim kendi kendime..halbuki sonradan öğrendim işin aslını Her insan elbet bir gün kaybedicekmiş birşeylerini.. kaybetmek sorun değil dedim doğru tahmin etmişim , asıl sorun Bulamamakmış.. bulamadıklarımın arkadasından çok ağladım geri gelmediler , yenilerini aramaya başladım.. aa evet bu tamda olur dediğim o yere ya büyüük geldii yada çok küçük..boşluğu dolduramadım..yüzümü güldüren duygular körelip başımı ağrıtmaya midemi bulandırmaya başladı..kendimi kimsesiz hissedip gözlerimi kapadığımda , sabah açmaya korktuğumda tek tesellim hala sahip olduklarımdı.. insanın kendisi kaybettiği son nokta umutlarının tükendiği noktadır..geleceği düşündükçe içi kıpır kıpır etmeyen biri yaşama kendini kapatmış demektir..Benim içim kıpır kıpır çünkü yanımdaki insanları bundan sonrada yanımda olucak insanları çok seviyorum..bu yüzden mutluyum ve huzurluyum. çevrenizdekilere ne olursa olsun iyi davranmayı unutmayın.. sarfetceğiniz bir kelime karşınızdakini kara deliğin dibinede sokabilir , ağaçlarla çiçeklerle huzur dolu yemyeşil bir alanada götürebilir..siz zor olanı başarın karşınızdakinin duygularını Hissedin..

 Dostoyev Geri Döndü..

        Çok derin bir giriş ile birlikte sizleri ne kadar çok özlediğimi de belirtmek isterim..aslında her yazıma başladığımdaki amacımla başladım yine. neydi bu amacım ? ; mutlu mesut ve bahtiyar cümlelerle okuyan herkesi mutlu etmek.. ama tabiki her zamanki gibi yine yalan oldu..bi gün bu buhramlı kişiliğimden kurtulcam hissediyorum bunu ama ne zaman olcak bilemiyorum..uzuuuunn bi zaman aralığında ne yazikki ayrı kaldık..inanırmısınız gerçekten içimde kocaman bi boşluk vardı..sınavlar bitsede bişiler yazsam diye dört gözle beklemeye almıştım kendimi. şimdi bu cümlemi okuyan bi kaç kişi '' lavuk 1 saatini ayırıpta yazsaydın ''diyebilir..ama demeyin çünkü o sorumluluk duygusu insana yemek bile yedirtmiyo..iş böyle olunca geçen hafta pazar gününden sonra mide bulantısı , baş dönmesi , kıç ağrıması (çok oturmaktan ) gibi yan etkiler tesir etmeye başladı..e sınavdan sonra sorumluluk katsayım eksilere düşünce bu olay beni bozdu.. eksilere düşünce dedim çünkü artık insanların bana karşı sorumluluklarını bariz hissetmeye başladım..mesela annemin karnımı doyurması en basit öreneğiyle..e eskiden ders çalışıyodum falan bana karşı olan sorumlulukları farketmiodum ama şimdi bariz karşımda durmuş bana sırıtıyo.. daha ilk günden baktım böyle olmıcak dedim bari bi işe giriyim.. 4- 5 senedir aralıksız her yaz çalıştığım için alışkınım..tam işe giricekken sevgili babacığıım 15 temmuzda tatile çıkıcağımızı iletti bana..ilkten çok sevindim sonra durdum yine piskolojim bozuldu..15 günlüğüne kimse beni almazdı işe falan..iş böyle olunca 15 günlük ne yapabilirim diye düşünmeye başladım..arkadaşımla otururken sıkıntıdan açtık interneti önümüze tek tek bütün kanalların sitelerine girip varolan yarışmalara başvurduk. o sırada atv de başlıycak olan kısa film yarışması gözümüze çarptı. ne çevremizdee ne de çevremizin çevresinde bu işle ilgili adam yoktu bizimde hiç bi tecrübemiz ve bilgimiz yoktu.olurmu olmazmı diye düşünürken üç beş parlak fikir geldi aklımıza ve filmi çekmeye karar verdik..bu iş karar vermekle bitseydi keşke..teknik ekipman oyuncular falan filan dert oldu başımıza. ama yapıcaz kararlıyız hafta içi çekimlere başlıycaz.. umarım yanii..sorumluluk ararken kör istedi bir göz allah verdi iki göz sözüyle bütünleştim.ama mutluyum yine bişeylerle uğraşıyorum yine bişiler yazıyorum yine bişiler okuyorum sonuç itibariyle Dostoyev aramıza Geri Döndü.. (:

Yalin ayak..

   Bu puslu , soguk , ruzgarli gecede icimi rahatlaticak tek sey yazmak olucak galiba. Insanin tam cigeriyle kaburgalarin bitis noktasinin arasinda bi duygu olusur ya iste bu gece ve bundan sonra galiba hic gitmiycek o duygu.. Cunku ben ismini koydum onun: Yalnizlik..

     Uzun zaman oldu boyle caf cafli eglenceli seylerden bahsetmeyeli ama napiyimki ya hayatimda eglence teskil eden tek sey var oda iett otobusleri.. Her gun ayri bi olay. Her turlu insanla karsilasmaniz mumkun. Guzeli , cirkini , safi , dengesizi , karaktersizi vb. Onun icin bana cok eglenceli geliyo.insanlari gozlemeyi cok seviyorum. He bide ne konustuklarini dinlemeyi cok seviyorum huhihuhi ayipladim kendimiii.. ama bence cok zevkli ya hatta bu konu hakkinda cesitli projelerim var. Ufak bi yer acicam kendime insanlar gelip istedigi her seyi benle paylasabilcek. Daha ne isterim ki ya hic yalniz kalmam hu huu harikaa..! Durum bundan ibaret yani her gun iett maceralarimi yazcak halimde yokki.. Millet actigi bloglarda 45582 tane ulke gezmis ordan video foto falan koyuyo bende aa bugun 16A ya bindim cikiirt bi foto aa bugun 21A ya bindim bakin ne guzel biniyorum cipidak bi video.. Boylemi olsun blogcuguum?

       Guzel guzel makaramizida yaptik.ama su anda cok acaip bi atmosferdeyim ya. Benim yatagim tam camin dibinde ve ruzgar ciktikca odam korku tuneli gibi oluyo.. Uuuuuuu diye cikan seslermi dersiniz agacin dallarinin duvarima hucum etmesimi dersiniz rezalet bi durumdayim acikcasi.. Gerci su anda tek istedigim 1 hafta boyunca bu yatakta oturup camdan disari baakaa baakaa , arkada hafif hafif zeki muren esliginde kendimi alkole vermek istiyorum. Belki biraz olsun unuturum yalniz kaldigimi.. Daha oncedende hep bahsederim arkadaslarimin durumunu ama bu sefer gercekten cok kotu bir yere geldim sevgili dostlarim.. Artik dostoyevin bir elin parmaklari kadar dostu var.. Belki okadar bile degildir.. Son 1 hafta icinde en yakin arkadasimdan bir okkali satis yedim , sinifimda en iyi anlastigim insan hayatimda buyuk bir yeri olan insan soylediklerinin ustunden gecerek ezerek bana siktiri cekti.. Kisacasi kaldimm tek basimmmaaa..bu yaziyi okuyan arkadasim olabilir zaten bi sen kaldin dostum demek istiyorum..

      Arkadaslar dostlar gercekten cok buyuk enerji olusturuyo insan vucudunda. Bu olaya artik inancim tam resmen su anda pili bitmis robot gibiyiim. Hiiiiic bisiler yapmak istemiyorum. O canli kanli ruhum gitti yerine olu dostoyev geldi.. Ama bu hayata artik alismam lazim galiba kimse beniii sevmioooooo diye aglamaktansa ortaya biseyler koymayi tercih ediyorum. Bunun icin bana enerji laziim.. 85 yasinda gibi olmaktan kurtulmam lazimmmm..kaybettigim arkadaslarim bende cok buyuk bosluklar biraktilar o bosluklar kolay dolmiyicak bunuda biliyorum..sonuc itibariyle Dostoyev artik yalniz...

Sevismeek aah ne hostuuu yildizlarinnn altindaaa sarkisiyla sizlere veda ediyorum iyi geceler hep bizimle olsun..

                             Dostoyev....

Gelin goturun beni..

Hic bukaaadaar uzun sure ayri kalmamistik.gercekten sevgilimi ozler gibi Dostoyev olmayi cok ozledim..ama kapitalist sistem ya da ne bilim iste bu sistemlerden biri yuzunden ayri gayri dustuk..malum pazar gunu buyuk sinavin ilk bolumu giricek gozumuze..saolsunlar zorlanmayalim diye parca parca sokuyolar. Allahtan tecrubeliyim gecen seneden baya rahatim bu yuzden. Tabi her ogrenci gibi hedefleri dogrultusunda bende hazir degilim..hazir olsam zaten her gun bisiler yazardim eskisi gibii...

          Kotu seylerden cok bahsedebiliriz ama biraz guzel seylere soz verelimm.. Hani bi ara yeni yil dileklerinde bulunmustum o dilekleer ufak ufak gerceklesmeye basladi.. Artiiiik bennimmde bir BlackBeryy'mm vaar..zaten son yazimdan sonra hayatimdaki tek degisiklikte bu..sıkıcı hayat surup gıtmekte.. Ama baya moralim artti yinede mutluyum.. Uzun sure yazamamaminda bi sebebi odamdaki bilgisayarimi kaldirmis olmam. Ders caliscam ya hani masayi bosalttik guya. Yalan he yine yatakta calisiyorum..

    Havalar bii guzeeell bi kotu bi cirkiin.. Aslinda kendi ruh halim su anda havaya benziyo evet.. Mesela bu yazimi yazarken Murat dalkilic dinliyorumm..mesela bundan sonrada Toygar isikli dinlicem..zaten beni cozmek isteyen bi insan o anda ne dinledigime baksin nasil davranmasini gerektegini cok iyi anliyabilir.. Ornegin ; depresif pop sarkilari dinliyosam biri gelsin kocamaan sarilsin hic konusmasin ama bende ona sariliyim 5 10 dakka oylee kalalim..boyle metal falan dinliyosam karismayin uzak durun sinirliyimdir..yok normal tarzim olan rock dinliosam yaklasin normal halim bu gercekten..

          Bu aralar yine dejavu olmaya basladim..hic bisey yapasim gelmio buldugum her boslukta uyuyorum falan acaip sıkıntılıyım..oturup dusunduk arkadaslarla ne yapsakta bu sıkıntı gitse diye..en sonunda Hamama gitmeye karar verdik.. Iyiki de bu karari vermisiz ya hayatimda en mutlu oldugum gunlerden birr tanesiydi..keseci amca saolsun annem bile boyle yikamadi beni..bol mentollu sauna ve havuzdan sonra eve gelip sadece yattim uyudumm. Sabah kalkinca yeniden dogmus gibiydim..hayata farkli bi aciyla bakmaya basladim sabahlari daha erken uyanmaya basladim falan gercekten streste olan herkese tavsiye ederim. Stres mtres gidiyo hic bisey kalmiyo mutlu ve mesut geliyo..

    Bu aralar fotograf cekme meraki olustu bende.. Ama vakitsizlikten kendimi gelistiremiyorum. Basvuru sifre mifre davalari varken aldim arkaddasimi gittik caddebostana. Havada guzeldi gercekten guzel fotolar cektik. Ilerleyen zamanlarda belki paylasabilirim.. Su anda twitter profil 'Resmimide' ben cektim bakabilirsiniz..bu konuda fena projelerim var yazin hayata gecircem ama.. Icimdeki sanatci ruhu disari vurcam..ama bu ruhu onceden baya diasari vurmusum ya.. Eski defterlerime bakiyodum gecen sayfalarin her kosesinde biz soz falan yazmisim..eski hafiza kartimi buldum rahat 40 tane melodi kaydetmisim unutmiyim diye tabi hic birini hatirlamiyorum simdi..abi eskiden haftada en az iki kere studyoya giderdik.. Profosyonel bi amacimiz yoktu ama iyi eglenirdik hayatimiz muzikti.. Tabi 1 saat onceden studyoya yakin bi apartman vardi hemen yanindada tekel. Giderdik bi guzel iki bira cakardik kendimize gelirdik..o merdivenlerin sohbetini simdi bile hic biyerde bulamiyorum..ozamanlarda cok fenayim he her hafta ayri bi kiz tesrif ederdi merdivenlerimize ikide sarki solerdim hop Dostoyev is new relationship..

   Insanin eskiyi ozlemesi cok acaip bi olay.eskiyi ozleyen insan bence pismanlik duyan insandir..zenngin , okumus ne bilim en ust duzeyde bile olan insalar " aaah zamaninda estirirdik " diyosa simdiki zamandan pisman olmus demektir..keske ozlem duygusu olmasa..ozlemek nedir bilirmisiniz.? Bana gore ozlemek; icinde bulundugunuz konum ne olursa olsun gozlerinizi kapatinca olusan karanlikta onunuze gelen kisiyle yasadiginiz her seyi bir film seridi gibi gecerken gorursunuz.sonra gozleriniz dolmaya baslar sanki yaninizada size sariliyo gibi hissedersiniz belki 1 saniye mutlu olursunuz. Sonra gozlerinizi acarsiniz degil yaninizda hayatinizda bile olmadigini fark edersiniz.. Telefonu elinize alir bakarsiniz ismi hala orda oylece duruyo.. Aramak istersiniz ariyamazsiniz..iste ozlem budur.. O karanlikta olusan kisi bende hala orda duruyo ve ben cok ozluyorumm..belki kolay kolay itiraf edemez insanlar cunku onlara zarar vermis olabilir.hayir ben bu zararliyi ozlemiyorum der. Ama ben diyorum..gercekten cok ozledim gulusunu , beraber gezmeyi , sarilmayi.. Keske yanimda olsa hic birakmiyacasina sarilsam..yerine kimseyi koyamadigim kollarimla sarmalasam..ama ne yazikki boyle bisey olmicak kader alin yazisi vs vs islere baglayip kendimizi teselli ediyoruz..keske sagdan soldan biyeri oksiyinca alaaddinin cini gelse. Direk ilk dilegim beni 2 sene oncesine gotur olurdu..gercekten herseyimi verirdim o guzel mutlu oldugum asik oldugum yillari tekrar yasamak icin...


      Biri beniii bu depresif dunyadaan cikarsiiin..pazar gunune kadar ciksam yeter bana sinavdan sonra tekrar girerim.. Biriyle kafa kafaya verip sabaha kadar aglamak istiyorum anca duzelirim heralde.. Neyse sevgili dostlarim bugunlukte benden bukadar iyi seylerden bahsedelim dedik ama sevdiklerimiz geldi yine aklimizin bi ucuna tutamadim kendimi bu sefer..bu arada sohbet edip konusmak isteyen olursa pin'imi verebilirim..sinavdan sonra gorusmek dilegiyle..hepinize iyi geceler :)



                                            Dostoyev...